ऑफिसमधल्या वातानुकुलीत केबिन मध्ये बसून रानातल्या उनाच्या झळयाचि का आठवण येत असेल? दुपारचं लिंबाच्या झाडाखाली पडलोय लांबून कुठून तरी कुणाची तरी ज्वारी करायची राहिली होती त्या मशीनचा आवाज, अंगाखाली युरियाच्या पोत्यापासून केलेलं चवाळं , उशाला चप्पल, कंटाळा आला म्हणून अभ्यासाचं पुस्तक बाजूला ठेवून खालून दिसणाऱ्या लिंबाच्या शेवटच्या फांदीकडे बघून काय विचारत करत होतो मी , आता नाही आठवत. उगीचच आता लांब असल्यामुळे मिसिंग वैगरे वाटतंय, नाहीतर त्या मातीपासून दूर जाण्यासाठीच तर होता तो सगळा अट्टाहास .
No comments:
Post a Comment