Monday, November 24, 2014

Intersteller

शहरातील प्रकाशप्रदूषणापासून दूर पौर्णिमेच्या रात्री शेतात उताणे पडुन आपण आकाशातील चांदण्यात विहार करत असतो त्यावेळी तो नयनरम्य नजारा आणि शांतता आपल्याला वेगळीच अनुभूती देत असते. कुणाला त्या चांदण्या रात्रीकडे बघून प्रेयसीची आठवण येते तर कुणाला ते मानवाला देवाने दिलेले सुंदर छत वैगेरे वाटते तर कुणी आकाशात सप्तर्षी वैगेरे शोधून आपली अध्यात्मिक भुक भागवून घेतो. Intersteller हा चित्रपट त्या चांदण्यांचे निरीक्षण करताना आपण पाहत आहोत ते दृश्य हजारो वर्षापूर्वीचे आहे, म्हणजेच आपण त्या चांदण्यांचा आणि आकाशगंगांचा भूतकाळ पाहत आहोत हा विचार ज्याच्या डोक्यात येतो त्यांच्यासाठी चित्रपट पर्वणी आहे

स्वताचे अस्तित्व विसरायला लावणारे खूप कमी सिनेमे असतात, त्यापैकी हा नक्कीच एक आहे Intersteller. नोलानचा अगोदरचा सिनेमा "Inception" डोक्यावरून गेलेला असल्याने हा सिनेमा कळेल कि नाही हि शंका होती. १००% कळला कि नाही हे सांगता येणार नाही पण पावणेतीन तास मी स्वतःला विसरून गेलो होतो. . कुपर (Matthew McConaughey)  च्या जागी मीच आहे आणि आता पुढे काय वाढून ठेवलंय ह्या भीतीत तीन तास त्या Spaceship मधून फिरत होतो. पृथ्वीच्या वातावरनातून बाहेर पडताना दिसणारी पृथ्वी अनेक चित्रपटातून पाहिली आहे पण हा खेळ तिथून सुरु होऊन आपल्याला सुर्यामालेतून बाहेर पडताना दिसणारी सूर्यमाला, "Worm Hole" 'Black Hole" "Horizon" "Gravity" अश्या अनेक संकल्पनाना अस्तित्वात आणलेल्या जगातून घेऊन जातो. श्वास रोखून धरायला भाग पाडणारे Hans Zimmer यांचे संगीत चित्रपटाला एका विशिष्ट उंचीवर घेऊन गेले आहे. प्रकाश्याच्या वेगाने चालणारे वायुयान आणि त्याच वेगाने चालणारे संगीत एकदम थांबते आणि हॉल मध्ये Pin Drop Silence होतो. एक भीतीयुक्त श्वास रोखून धरायला लावणारी शांतता. आणि काहीच क्षणात तोच वेग पकडणारे संगीत आणि सिनेमा.

पृथ्वी वर राहण्यासाठी मानवाला योग्य वातावरण राहिले नसल्याने सूर्यमालेच्या बाहेर दुसऱ्या ग्रहावर कुठे वस्ती तयार करता येते का ते पाहण्यासाठी Astronauts जात असतात. जिथे योग्य ग्रह सापडेल तिथे मानवी वस्ती करण्याची कल्पना असते.  नोलानने आणि त्याच्या टिमने हा प्रवास अतिशय रोमांचकारी बनवला आहे. त्याने आपल्याला माहित असलेल्या वैज्ञानिक थेर्यांचा वापर कुशलतेने आणि जरासे स्वातंत्र्य घेऊन केला आहे. ग्रुत्वआकर्षनाच्या अभावी यानामध्ये तरंगणारी मंडळी यानाला एका विशिष्ट वेगामध्ये गोल फिरवून गृत्वाकर्षण तयार करतात आणि यानात सुद्धा चालू लागतात इथून धक्के बसायला चालू होतात. यानाला एके ठिकाणी थांबवून जेव्हा "कुपर आणि ब्र्यांड" 'Worm Hole" मधून जाउन दोन तासामध्ये दोन ग्रहावर जाउन येतात तेव्हा यांनामध्ये थांबलेला त्यांचा सहकारी म्हणतो " २३ वर्ष वाट बघितली मी " आणि तो २३ वर्षांनी म्हातारा झालेला असतो. पृथ्वीवरून येणारे २३ वर्ष साठलेले संदेश जेव्हा "कुपर" पाहू लागतो तेव्हाचा त्याचा  अभिनय Matthew McConaughey ला जगातील सर्वोत्तम अभिनेत्यामध्ये स्थान मिळवुन द्यायला पुरेसा आहे. एकही शब्द न उच्चारता केलेला पाच मिनिटाचा अभिनय आणि हिंदी चित्रपटातील शब्द बंबाळ अभिनय याची तुलना होऊ शकत नाही. आपण कितीही विज्ञान, अवकाश्याचा शोध घेतला तरी त्यामागील प्रेरणा हि आपले प्रेमच असते. आपल्या कुटुंबावरील प्रेम, मानवजातीवरील प्रेम. हा संदेश द्यायला पण नोलान विसरत नाही.

गेली दोन हजार वर्षे पृथ्वीच्या रहस्याचा शोध घेणारा माणूस अवकाष्याचा शोध तेवढ्याच ताकदीने घेऊ शकतो हेच ह्या चित्रपटातून सांगायचे असेल बहुतेक नोलानला. अर्थात चित्रपटातील काही गोष्टी प्रत्याक्ष्यात शक्य आहेत का ? असा  प्रश्न काही लोक उपस्थित करतील पण आज आपण उपलब्ध ज्ञानानुसार प्रश्न विचारू पण अजून १०० वर्षांनी या प्रश्नांना काही अर्थ राहिल का हा प्रश्न पण उपस्थित होतोच.

अवकाश्याचा प्रवास करून मानवजातीला वाचवण्यात यशस्वी झालेला "कुपर" कुपरला आपली दहा वर्षाची मुलगी हि म्हातारी होवून मृत्यूशय्येवर दिसते पण तो तेवढाच तरुण असतो.

आजून जास्त काय लिहित नाही. हा प्रवास स्वतःने प्रत्यक्षात करण्यातच मजा आहे.

तरी पण मला पडलेले काही प्रश्न -
१. लहानपणी कुपाराच्या मुलीला भुताची जाणीव होत असते , ते बूट नसते तर भविष्यातील कुपारच असतो , असे दाखवले आहे ? तर कुपर तिथेच असताना भविष्यातून कसा बोलू शकेल ?
२. कृष्ण विवरातून गेल्या नंतर तो कुठे जातो आणि दुसर्या क्रूला कसा सापडतो ?
३. तो ब्र्यांड ला भेटायला जाइल तेव्हा त्याच्या वयामध्ये फरक पडणार नाही का ?











1 comment: